In 2005 ging ik voor het eerst naar New York. Toen ik die vakantie geboekt had besloot ik dat het ook tijd werd voor een digitale camera. Tot dat moment maakte ik namelijk foto’s op de ouderwetse manier: met een camera met een rolletje erin. Het werd een Sony compactcamera en ik fotografeerde me suf. Met mijn oude camera had ik hooguit 2 x 36 foto’s gemaakt. Misschien 3 x 36. Nu heb ik in een mapje op de laptop van die ene week 232 foto’s. Je kunt je afvragen of dat een vooruitgang is.
We klikken er digitaal op los en dat resulteert in een enorme virtuele berg foto’s waarvan je als je eerlijk bent, minimaal de helft gewoon moet deleten. Of is dat alleen bij mij het geval? Na een paar jaar legde my first Sony het loodje. Ik kocht een nieuwe. Weer compact en weer een Sony, want zo’n zelf denkende camera beviel me wel en dat merk ook. Fout. Mijn huidige camera is helemaal ruk. Ja, ik heb honderden foto’s van Zoon kunnen maken. Driekwart daarvan moet natuurlijk gewoon keihard in de prullenbak verdwijnen maar dat kan ik niet over mijn hart verkrijgen. Die camera daarentegen, gooi ik met liefde in de kliko. Er zit een enorme afdrukvertraging in dus grossier ik in foto’s van Zoons achterhoofd en net weglopende dierentuinbewoners.
Een spiegelreflexcamera moet er komen. Dat roep ik al ruim een jaar en nu is Lief het zat: ik krijg er één voor mijn verjaardag. Ik moet alleen even zelf uitzoeken wat voor camera ik dan wil. En dat is waar de wens nu strandt. Want ja, ik wil graag een spiegelreflexcamera. Ik wil namelijk best een nieuwe hobby. Ik heb zelfs al geïnformeerd bij de Fotovakschool. Als ik een goede camera heb wil ik er meer mee kunnen dan simpele kiekjes maken.
Omdat reclame werkt lijkt Nikon wel een goede optie. De nieuwe Jamie Oliver ben ik beslist niet maar de nieuwe Annie Leibowitz zou leuk zijn. Een snelle check bij de vrienden van de Consumentenbond wees uit dat Sony 2 digitale spiegelreflexcamera’s heeft die beter zijn getest dan die Nikon 3100. Een bevriende professioneel fotograaf raadt Canon aan omdat dat merk zo gebruiksvriendelijk is. En ik… ik zie tussen de megapixels de camera’s niet meer. Met een merk ben je er immers nog niet. Heb je die keuze gemaakt, dan moet je bepalen welk type je nodig denkt te hebben. Op dat punt ben ik nu aanbeland.
Ik denk dat ik ga voor een Canon. En ik ga eens heel ouderwets doen: ik laat me adviseren in een fotowinkel. Niks webshop, geen Mediamarkt, een professional mag mij uitleggen en laten voelen welke camera voor mij is. Binnen nu en twee weken, want dan vieren Zoon en ik onze verjaardagen. Want het is natuurlijk wel zo leuk als ik met die nieuwe camera, 200 foto’s kan maken van Zoon en zijn cadeaus.
Sjak Schrijft 
Wij hebben een Canon en die bevalt heel goed. Marcel heeft de bijbehorende korte workshop gedaan en dan kom je al een heel eind. Ik zal even opzoeken welk type we hebben… En ik ben benieuwd naar je volgende blog waarin je op zoek gaat naar de juiste lens….